Młodociany Kobieciarz

8.lipca

Po dniu dzisiejszym muszę po raz kolejny stwierdzić, że mój syn jest Kobieciarzem :-)
Lenka pytana o kolegów z klasy i o to, który się jej podoba odpowiada - "Tsssssoooo??? Chyba sobie żartujecie ze mnie..."
U Wiktora jest już całkiem inaczej...Ale na początek może streszczę historię jego "miłości"...

W przedszkolu był stabilny jeśli chodzi o uczucia - sercem jego władała Marysieńka... Ale niestety kolega mu ją "odbił" - więc wystąpił syndrom urażonej dumy, ale zniósł to dobrze...

Potem natomiast przerzucił się na koleżanki Lenki z klasy - czyli panny jakieś 4 lata starsze;-)

zmiany były częste, wielka miłość do Julki, nawet list miłosny - który pisała mama, ale pod dyktando syna o treści: "Podobasz mi się, kocham Cię, chcę się z Tobą ożenić" (krótko i na temat)...

Następnie stwierdził, że w zasadzie to Marcelina i Zosia też są fajne, po czym pewnego ranka obudził się i stwierdził, że Marika mu się śniła i czy jak pójdzie spać to znowu mu się  przyśni... A to koleżanka z drugiej klasy, ale nie tej do której chodzi Lenka, więc krąg się poszerzał...

Na tym jednak nie koniec...

Kiedy zaczęły się wakacje, na plac zabaw przed naszym blokiem zaczęły przychodzić 3 dziewczynki w wieku gimnazjalnym - bardzo grzeczne, grały sobie w siatkówkę... Oczywiście pewnego dnia bez stresu Wiktor podszedł i zapytał czy może grać z nimi (przypomnę - lat 5!)...One chichocząc odparły "No pewnie"...

Kilka dni później, gdy szliśmy na spacer zobaczył owe dziewczęta na i stwierdził:

- O, to są FAJNE DZIEWCZYNY - CZEEEEEEŚĆ! - krzyknął z przysłowiowym "bananem" na twarzy wprawiając mnie w osłupienie.

Wreszcie teraz jesteśmy na wakacjach - o dziwo!! - dziewczynka rok młodsza, wnuczka gospodarzy i co dziś usłyszałąm?

- Mamo, wiesz, podoba mi się ta Ola... Jest BARRRCO  fajna...

Hmmm. co z niego wyrośnie..

Kiedy wychodziliśmy chwilę później na obiad, gospodarz powiedział "Do zobaczenia", a Wiktor krzyknął "Wzajemnie"... Co cooltura to cooltura...

Keep on rockin'